Gizemli İlimler Kütüphanesi

Mesafeler



Mesafeler
Ayşegül Osmanoğlu
Çok zor oluyor içimdeki duygu sağanağına savunmasız yakalanmak..Rûhumu titretiyor kabullenmek istemediğim sızılar... Nedir sanki araya giren, bir ömürlük mesafeler mi? Oysa bir bakış uzağındayım; ama görmüyorsun. Olsun, seninle geceleri aynı yıldızlara bakıyoruz ve odamızı aydınlatan aynı ayın ışığı... Bazen öyle çok kızıyorum ki sana; sensin bu pamuk ipliği yolları ören aramıza.

Kalp, kalbe karşı derler; ama bizimki, bir türlü aynı frekansı tutturamıyor. Ben, senin aklına gelmediğim kadar; sen, benim aklımdan çıkmıyorsun ve kulağının duymadığı sitemler ediyorum. Sana dair ne varsa, aklımda onlara hayat veren tüm kelimeler, bir sis perdesinin arkasında kalıyor. Sonra içimde bir boşluk büyütüyorum ve bir parçam oluyor o garip sızı...

Mantığım, var gücüyle ayak diretiyor duygularıma. Yüreğim, hain; âhh içimden atamadığım hain... Nasıl da her defasında koşa koşa gidiyor bir hayâlin peşinden. Ama ben, sana olan kızgınlığımı unutmamak için gidiyorum hatıraların izinden.

Pencerenin önünde yaşamasına sebep olacak kırıntılar atmanı bekleyen bir serçeyim ben... Estirdiğin soğuk rüzgârlar, kanatlarını vurmuş, titrek ve ürkek... Belki de hiç gelmeyecek bahara umutlarını bağlamış...

Bir kalp, pek çok duyguyu aynı anda içinde barındırabiliyor. Bir yanı çok severken, diğer yanı öfke cehenneminde cayır cayır yanabiliyor. Yanıyor da yine de "Bir damla serinlik Allah için..." demiyor...

Bir kırgınlık mesafesi kadar uzak, bir sevgi mesafesi kadar yakın, çok yakınımdasın. Geceleri seyrettiğim yıldızlar gibisin. Ulaşamayacak kadar uzaklarda duruyorsun; ama bir bakışımla gözlerimin içine hapsedebilirim seni…

Off! Bazen ne hâlin varsa gör diyesim geliyor. Artık papatyalardan çıkarmıyorum hırsımı; beni sevdiğini söylesinler diye saçlarını yolmuyorum o masumların… Ya da avuçlarımdan kayan yıldızların peşinden yollamıyorum umutlarımı. Ne olur sımsıkı tut beni yüreğinde. Ne gözlerinden belirsizlik kıvılcımları çaksın, ne de mahkum et beklentiler kuyusunun içerisinde… Sadece sev… Olmaz mı???

Bir bakışlık mesafeleri aşmak, çok mu zor? Ya da dokunmak duygularına…

Artık yaşam nehrinin akıntısına bıraktım kendimi. Ya beni sana getirecek; ya da yüreğim, kayalara çarpıp parçalanacak... Belli ki sen de bana gelecek cesaret kalmamış, ya da kalbin, kelebek kanadı takmış da ancak mı aşıyor mesafeleri...